- wyrzucać
- wyrzucać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl_8}}– wyrzucić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rzucając, wprawiać coś w ukierunkowany ruch; rzucając, upuszczając, wynosząc, wydalając poza obręb czegoś, pozbywać się tego, co niepotrzebne': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrzucił balon w powietrze. Wyrzucić papierek na podłogę. Wyrzucać śmieci. Wyrzucić ogryzek przez okno. Wyrzucić starą kanapę na śmietnik. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rzucając kostką, kośćmi do gry, uzyskiwać jakiś wynik': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dwukrotnie wyrzucił szóstkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydając stosowne polecenie, rozkaz lub używając siły, pozbywać się kogoś; wydalać, zwalniać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrzucić córkę z domu. Wyrzucać ludzi z pracy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wysadzać kogoś z pojazdu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwykle wyrzuca mnie przed szkołą i jedzie do swojej firmy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o rękach, nogach: wysuwać, wyciągać gwałtownie, z rozmachem przed siebie, na boki lub w górę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrzucić ramiona w górę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o pieniądzach: wydawać bez potrzeby, na byle co; trwonić, marnować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrzucać pieniądze na byle co. Ta inwestycja to są wyrzucone pieniądze. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}wyrzucać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'robić komuś wyrzuty z jakiegoś powodu; wytykać, wymawiać coś komuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrzucać komuś bałaganiarstwo. Wyrzucał żonie, że nie zajmuje się dziećmi. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.